Sabah, binlerce kilometre uzaklıktan yansıyan ve yüreğimizi aydınlatıp, ferahlatan bir ışıltının sevinciyle güne başladık.

Normalde kış ayı olarak kabul edilen, Aralık ayanın başlarında olmamıza rağmen hava güneşli ve sıcaktı. Fakat yukarıda da belirttiğim gibi çok uzaklardan yansıyan bir iyilik ışığıyla, her şey ve her yer daha aydınlık, daha renkli daha da güzelleşmişti.

Öncelikle, gönlümüzü, gözümüzü ve günümüzü ışıltısıyla aydınlatan, Prof. Dr. İrina Kutlina Hanımefendiye şükranlarımızı sunuyorum.

Sabah, oldukça hoş bir ortamda kahve içerek güne başladık. Sonra Otokop’da; şuan yaşamlarını sürdürdükleri Bursa’da ve doğup, büyüdükleri Erzurum’da sevilip, sayılan iki saygın şahsiyeti ziyaret ettik.



Boksör Bedo namıyla tanınan Bedrettin Öztürk Bey ve Metre Muhlis olarak nam salmış, İşadamı Muhlis Uçan Beyle, otokoptaki Muhlis Ağabeyinin işyerinde çay içip sohbet ettik.

Gazeteci Vedat REFAYELİ’nin, Muhlis Ağabeyi hakkında, yazmış olduğu köşe yazısından, Vedat Beyin hoşgörüsüne güvenerek, izin almadan bir bölümü paylaşacağım:

 “Özellikle yaşı 20’nin üzerinde olan Erzurumlular arasında sanırım ‘Metre Muhlis’ ismini duymayan yoktur. Kabadayılığı ile ün salmış ve yıllar önce Bursa’ya göç eylemiş, Erzurumlu işadamı Muhlis Uçan, kentte isim ve iz bırakanlardan biridir.

Bursa’da, Metre Muhlis’i, işlettiği kafe restoranda ziyaret eden Murta Balkuş’un, ‘Metre’ lakabını nereden aldığı konusundaki sorusuna, Muhlis Uçan şu cevabı vermiştir: 'Gençliğimde pazılarım güçlü olsun diye demircinin yanında çalışıyordum. Çünkü o zamanlar Erzurum’da güçlü olman lazımdı. Bu güçte mutlaka kaba güce dayanırdı. Ya dayak yiyeceksin ya da atacaksın. Bunun ortası yoktu. Ben de hem spor olsun hem de pazılarım güçlensin diye demircide demir döverdim. Çok sevdiğim bir ustam vardı. Bir gün birisi gelip Ona hakaret ederek konuşunca, ben de adama bir tane vurdum. Adamın ayakları yerden kesildi, biraz uçtu diyelim. Ama tabi bizim millet abartmayı sever. Biri, beş metre uçtu dedi, diğeri sekiz metre! Sonra lakabımız kaldı Metre Muhlis. Önceleri bozulurdum bu lakaba. Mahallebaşın’da yürürken arkamdan Metre Muhlis diye bağırdıklarında kızar, köpürürdüm.. Sonra alıştım, hatta hoşuma gitti. Demedikleri zaman bozulmaya başladım. İşte bizim Metre lakabı böyle başladı.”

Namı değer Boksör Bedo, Bedrettin Öztürk Bey, gençlik yıllarında boksörlüğüyle efsane olmuştur. Bununla beraber ağırbaşlılığı, yardımseverliği ve güler yüzlülüğüyle de gönüllerde yer almış, çok iyi ve güzel bir şahsiyettir. Böyle güzel ve iyi insanların varlığını bilmek, insanın umutlanıp, sevinmesine vesile olmaktadır.

Bu çok değerli iki şahsiyeti ziyaretin ardından, atıl bir vaziyette olduğu günlerden bildiğim ve bu halde olmasına üzüldüğüm, daha sonra tadilat çalışmaları başladığını gördüğümde ise, sevinerek yapılan tadilat çalışmalarının ne aşamada olduğunu görmek için sık sık ziyaret ettiğim, Beşevler Olgun Gençlik Merkezine uğrayarak, son durumu gördüm.

İnşaat çalışmalarının tamamlandığını sanıyorum. Yeni tabelası konulmuş ve tefrişat malzemeleri getirilmiş fakat henüz koli halinde açılmamış bir vaziyetteydiler. Gittiğimde burada kimse olmadığından, açılışının ne zaman yapılacağı hakkında bilgi alamadım. Nilüfer Belediyesi, yakında açıklama yapacaktır. Bu konuda bilgi edinebilirsek Merkezin açılışında bulunmak isterim.

Güzl günden birkaç kare: