İnsan; Yardanın özenerek yarattığı ve yeryüzünde başka hiçbir canlıya vermediği özellikleri, güzellikleri ve nimetleri verdiği bir yaratıktır.

Yeryüzünün en güçlü yaratığı insandır.

Ancak Yeryüzüne ve kendine en büyük zararı veren, yaralar açanda yine insandır.

Yeryüzünde insanlar aslında iki kısma ayrılmışlardır.

Irk, Din, mezhep, ateistlik gibi düşüncelere sahip olanlar da hiç fark etmiyor.

Yani bu iki kısım arasında her dinden, her mezhepten, her ırktan ver her düşünceden insanlar bulunmaktadır.

Zengini, fakiri, eğitimlisi, cahili de yine bu iki grup arasında yer almaktadır.

Lafı uzatmadan sözün özünü söyleyelim; yeryüzünde yaşayan insanların bir kısmı Tanrı’nın taraftarları bir kısmı da şeytanın askerleridir!

Bu iki gruba mensup insanlar, kendilerinin mensup oldukları gruptan olanlarla karşılaştıklarında hangi ırktan, dinden ve düşünceden olurlarsa olsunlar, birbirlerine karşı bir sıcaklık, bir çekim hissederler.

Farklı gruptan birisiyle karşılaştıklarında aralarında uzunca yıllar dostluk, arkadaşlık gibi durumlar olsa da, bunlar çıkar uğrunadır, aslında birbirlerini hiç sevmezler hatta nefret ederler. Aralarındaki çıkar ilişkisi sona erdiğinde özellikle şeytanın askerleri, çıkarları uğruna içlerinde bastırdıkları, nefret, kin ve öfke gibi olumsuz duyguları, çıkar ilişkisi sona erdiğinde anında patlar ve o korkunç suratları meydana çıkar!

Tanrının taraftarları dediğimiz zaman, Yaradan’a inanlarla beraber normalde ateist olarak kendilerini tanımlayan insanlarda vardır. Buradaki kıstas Din değildir, İyiliktir. Eğer bir insan herkes için iyilik düşünüyor, iyilik yapıyor, yeryüzünün iyiliği için çalışıp çabalıyorsa bu iyi insandır ve iyi insanlarda Tanrı’nın taraftarlarıdır. Irkı, dini, düşüncesi ne olursa olsun.

Ancak bir insan, kalbinde kin, nefret, düşmanlık barındırıyorsa ve nankör, bencil, insafsız ve zalimse, yine hangi ırk, hangi din ve hangi düşünceden olursa olsun bunlar iblisin askerleridir!

İsmail Hakkı Kavurmacı